Wynaleziony 28 lutego 1935 roku, nylon jest ogólną nazwą rodziny polimerów syntetycznych składających się z poliamidów (powtarzające się jednostki połączone wiązaniami amidowymi). Nylon jest termoplastycznym jedwabistym materiałem, generalnie wytwarzanym z ropy naftowej, który może być przetwarzany w procesie topienia m.in. na włókna i folie.
Nylon – syntetyczny polimer termoplastyczny
Polimery nylonowe mogą być mieszane z szeroką gamą dodatków w celu uzyskania wielu różnych właściwości. Polimery nylonu (nylon tworzywo sztuczne) znalazły znaczące zastosowania komercyjne w tkaninach i włóknach (odzież, wykładziny podłogowe i wzmocnienie gumy), w różnego rodzaju częściach i urządzeniach (formowane części do samochodów, urządzeń elektrycznych itp.) oraz w foliach (głównie do pakowania żywności). Nylon był pierwszym komercyjnie udanym syntetycznym polimerem termoplastycznym. Firma DuPont rozpoczęła swój projekt badawczy w 1927 r. Pierwszy przykład nylonu (nylon 66) został zsyntetyzowany przy użyciu diamin 28 lutego 1935 r. przez Wallace’a Hume’a Carothersa w zakładzie badawczym DuPont w DuPont Experimental Station. W odpowiedzi na prace Carothersa, Paul Schlack z IG Farben opracował 29 stycznia 1938 r. nylon 6, inną cząsteczkę opartą na kaprolaktamie. Nylon został po raz pierwszy zastosowany komercyjnie w szczoteczce do zębów z nylonowym włosiem w 1938 roku, a następnie w bardziej znanych pończochach damskich („nylonach”), które zostały pokazane na Targach Światowych w Nowym Jorku w 1939 roku.
Po raz pierwszy sprzedane komercyjnie w 1940 roku, pończochy te stały się natychmiastowym sukcesem handlowym – w pierwszym roku obecności na rynku sprzedano 64 miliony par. Podczas II wojny światowej prawie cała produkcja nylonu została skierowana do wojska, gdzie wykorzystywano go do produkcji spadochronów i linek spadochronowych.